Garncarze to gra, w której dwaj gracze wcielają się w średniowiecznych rzemieślników. Obaj liczą na bogactwo, które uzyskają sprzedając swoje wyroby królowi. Dopóki tego nie dokonają to spędzają 4 dni na pracy w warsztacie i 2 na targowisku sprzedając swoją ceramikę. Gra wymaga podejmowania decyzji przez graczy, choć jest też w dużym stopniu losowa. Ta gra została przygotowana na Dzień garncarza, który obchodzony jest w Polsce 4 maja. Grze towarzyszy krótka bajka.

Liczba graczy:

• 2 (możliwość dołączenia kolejnych wymaga wydrukowania kolejnych plansz)

Czas gry:

• szybka rozgrywka (od 5 do 10 min)

Ta gra planszowa to pomoc dydaktyczna do nauki:

• planowania
• historii
• przeliczania w zakresie 10
• radzenia sobie z porażką

Ta gra planszowa wymaga dodatkowo:

• Pionki: 1 szt.
• Kostki: nie
• Żetony/Karty: tak (dołączone do gry)

Powiązane Święta kalendarzowe i wydarzenia:

• Dzień Garncarza (4 maja)

Zasady gry „Garncarze”:

Przygotowanie

Przez rozpoczęciem rozgrywki należy wydrukować planszę, Karty Ceramiki oraz Monety. Karty oraz monety należy rozciąć na pojedyncze sztuki. Potrzebny będzie też 1 zwykły pionek.

Początek

Karty Ceramiki należy odłożyć na stos obrazkami do dołu. Monety powinny leżeć obok planszy. Grę rozpoczyna najmłodszy gracz. Wybiera on, który obrazek warsztatu będzie należał do niego. Drugi warsztat automatycznie trafia do drugiego gracza. Pionek jest ustawiany na polu z cyfrą 1. Gracze startują bez Monet i bez Kart Ceramiki

Rozgrywka (praca w Warsztacie)

Jeśli pionek stoi na brązowym polu, to obaj gracze losują po 1 Karcie Ceramiki. Pokazuje one jaki garnek udało się ulepić garncarzowi w tej kolejce. Po wzięciu karty, gracze decydują czy zostawiają sobie kartę przy sobie czy też odkładają ją pole na obrazku swojego warsztatu. Gracz nie może mieć przy sobie więcej niż 8 kart. Dodatkowe 2 karty można przechować na obrazku swojego warsztatu. Karty umieszczone na obrazku warsztatu mogą być kupione (zabrane) w dowolnym momencie przez innego gracza. Cena za każdą kartę wynosi 2 monety. Jeśli gracz posiada więcej niż 8 kart przy sobie (oraz 2 w Warsztacie), to musi ten nadmiar odłożyć na stos kart zużytych. Jeśli obaj gracze wylosowali karty, wyłożyli je (lub nie) na obrazku własnego warsztatu i dokonali zakupu (lub nie) w warsztacie konkurenta, to kolejka się kończy. Pionek należy wtedy przesunąć na pole z cyfrą o 1 większą.

Rozgrywka (handel na targowisku)

Gdy pionek przejdzie na zielone pole, to gracze nie losują Karty Ceramiki. Zamiast tego mogą wyłożyć do 3 Kart z Ceramiką na polach targowiska (poniżej swojego warsztatu). Karty te mogą być kupione przez drugiego gracza w cenie 1 monety za każdą kartę. Karty nie kupione przez innego gracza na koniec kolejki zostają sprzedane mieszczanom (gracze dostają za nie monety ze stosu obok planszy). Sprzedane mieszczanom odkładane są na bok na stos kart zużytych.

Rozgrywka (Podatek dla króla)

Gdy pionek stoi na polu 6 i skończy się ta kolejka, to należy przełożyć go na pole z cyfrą 1. Obaj gracze płacą wtedy podatek dla króla i muszą oddać 1 monetę. Jeśli któryś z nich nie ma tyle pieniędzy, to przegrywa.

Wygrana

Celem gry jest stworzenie kolekcji 8 różnych garnków dla króla i zebranie jak największej ilości pieniędzy. Ten z graczy, któremu pierwszemu uda się zebrać 8 różnych Kart Ceramiki sprzedaje je królowi za 20 monet a gra się kończy. Kto będzie miał więcej pieniędzy wygrywa.
Gracz wygrywa również, jeśli jego konkurent nie ma pieniędzy na zapłatę podatku królowi.

Dodatkowe zasady

Jeśli zabraknie Kart Ceramiki, to należy wziąć wszystkie karty ze stosu kart zużytych, potasować je i ułożyć w nowy stos do dobierania. Gdy zabraknie monet do wypłacenia zapłaty za sprzedaż ceramiki mieszczanom, król wprowadza nowy podatek z okazji narodzin kolejnego swojego dziecka. Każdy z graczy musi wtedy oddać po 5 monet. Kto nie ma pieniędzy na ten nadzwyczajny podatek – przegrywa.
Istnieje możliwość rozgrywki przez więcej niż 2 graczy. Należy wtedy wydrukować dodatkową planszę (nowe dwa warsztaty dla kolejnych graczy). Na drugiej planszy nie ustawia się pionka pokazującego upływ czasu.

Liczba stron A4 do wydruku: 6 + 3 (English version)

Aby zagrać pobierz grę (8.90 MB) a następnie ją wydrukuj. Plik gry udostępniony jest za darmo bezpośrednio na Basiowe Gry Planszowe oraz na DropBox.

Bajka towarzysząca grze:

stworzona przez sztuczną inteligencję (Microsoft Copilot)

W niewielkiej wiosce, gdzie każdy znał swojego sąsiada, mieszkał garncarz o imieniu Tomasz. Był on człowiekiem prostym, ale pełnym pasji do swojego rzemiosła. Jego dłonie były zawsze pokryte gliną, a serce przepełnione miłością do sztuki formowania naczyń. Tomasz nie potrzebował magii, aby tworzyć swoje dzieła. Jego talent i wytrwałość pozwalały mu na wytwarzanie garnków, które były nie tylko użyteczne, ale i piękne. Każde naczynie, które opuszczało jego warsztat, było świadectwem godzin spędzonych nad kołem garncarskim, gdzie każdy ruch ręki był przemyślany i precyzyjny.

Pewnego dnia, do wioski przybył kupiec, który usłyszał o umiejętnościach Tomasza. Zaproponował mu, że sprzeda jego naczynia w wielkim mieście, gdzie będą mogły osiągnąć wysokie ceny. Tomasz, choć skuszony obietnicą zysku, postanowił odmówić. Wiedział, że prawdziwa wartość jego pracy nie leży w złocie, ale w radości, jaką przynosi ludziom z wioski. Dni mijały, a garncarz nadal tworzył swoje naczynia, które służyły mieszkańcom w codziennym życiu. Jego garnki trzymały ciepło zupy podczas zimowych wieczorów, a talerze były świadkami rodzinnych posiłków, gdzie dzielono się chlebem i opowieściami.

Historia Tomasza nauczyła wioskę, że największe skarby to te, które służą innym. A garncarz, choć nigdy nie stał się bogaty, był bogaty duchem, ciesząc się każdym dniem spędzonym przy swoim kole, tworząc naczynia, które były więcej niż tylko gliną – były częścią życia wioski.

Licencje

• W grze wykorzystano grafiki na licencji Public Domain CC0 z pixabay.com.
• Grę udostępniono na licencji Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-SA 4.0)

Sugerowana Modyfikacja Logopedyczna

brak

Galeria gry „Garncarze”

Opis gry: garncarz, glina, rzemieślnik, historia, gry do 10 minut, targowisko, warsztat

Gra „Garncarze” wspiera nauczycieli przedszkolnych

realizując podczas rozgrywki lub czynności porządkowych po jej zakończeniu poniższe punkty Podstawy Wychowania Przedszkolnego wg Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej opublikowanego w Dz.U. z 2017 r., poz. 356 a także Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie doradztwa zawodowego z dnia 12 lutego 2019 r. opublikowanego w Dz. U. z 2019 r., poz. 325.

Fizyczny obszar rozwoju dziecka (obszar I)

•  (I.7) Podczas gry dziecko wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni lub używa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania.

Emocjonalny obszar rozwoju dziecka (obszar II)

• (II.1) W trakcie rozgrywki dziecko rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje, próbuje radzić sobie z ich przeżywaniem.
• (II.8) Grając dziecko zauważa, że nie wszystkie przeżywane emocje i uczucia mogą być podstawą do podejmowania natychmiastowego działania, panuje nad nieprzyjemną emocją, np. podczas czekania na własną kolej w zabawie lub innej sytuacji.

Społeczny obszar rozwoju dziecka (obszar III)

• (III.1) Przejawia poczucia własnej wartości jako osoby i wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze.
• (III.5) Ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych. Przyjmuje, respektuje i tworzy zasady zabawy w grupie, współdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych, podczas odpoczynku.
• (III.8) Obdarza uwagą osoby dorosłe oraz dzieci.

Poznawczy obszar rozwoju dziecka (obszar IV)

• (IV.8) Przetwarza obraz ruchowy na graficzny i odwrotnie.
• (IV.9) Czyta obrazy, wyodrębnia i nazywa ich elementy, nazywa symbole i znaki znajdujące się w otoczeniu, wyjaśnia ich znaczenie.
• (IV.12) Klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia.
• (IV.15) Posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi. Rozpoznaje cyfry oznaczające liczby od 0 do 10, eksperymentuje z tworzeniem kolejnych liczb. Wykonuje dodawanie i odejmowanie w sytuacji użytkowej.
• (IV.19) Podejmuje samodzielną aktywność poznawczą np. oglądanie książek, zagospodarowywanie przestrzeni własnymi pomysłami konstrukcyjnymi, korzystanie z nowoczesnej technologii itd.
• (IV.21) Rozumie bardzo proste polecenia w języku obcym nowożytnym i reaguje na nie. Uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych
  w języku obcym nowożytnym. Używa wyrazów i zwrotów mających znaczenie dla danej zabawy lub innych podejmowanych czynności w języku obcym nowożytnym.

Preorientacja zawodowa

• Świat zawodów i rynek pracy:
  * Dziecko podaje nazwy zawodów wykonywanych przez osoby w jego najbliższym otoczeniu i nazwy tych zawodów, które wzbudziły jego zainteresowanie, oraz identyfikuje i opisuje czynności zawodowe wykonywane przez te osoby.
  * Dziecko wskazuje zawody zaangażowane w powstawanie produktów codziennego użytku oraz w zdarzeniach, w których dziecko uczestniczy, takie jak wyjście na zakupy, koncert, pocztę.

Dodatkowe wykorzystanie gry: brak